کد مطلب:152314 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:167
باز شدن در کوچه، در شب تولد حضرت آیة الله حاج شیخ ابوالفضل خوانساری
حضرت آیة الله حاج شیخ ابوالفضل خوانساری علت نامگذاری خودشان را اینگونه بیان فرموده اند:
مادربزرگم، كه همسر فقید سعید، آیة الله حاج شیخ ابوتراب كلاردشتی بودند، نقل می كردند: زمانی كه موقع وضع حمل صبیه شان (كه مادر من باشد) فرامی رسد، به دنبال قابله می روند. وقتی همراه قابله به منزل برمی گردند، نیمه های شب بوده و با در بسته ی كوچه روبرو می شوند (آن زمانها مرسوم بود كه شبها در كوچه را می بستند و تا اذان صبح، به هیچ وجه باز نمی كردند).
ایشان فرمودند كه چون وضع اضطراری بود و هیچ راه علاجی به نظرشان نمی رسید، به حضرت ابوالفضل علیه السلام توسل پیدا كرده و عهد بسته بودند كه اگر این مانع برطرف شود، فرزندشان را به نام حضرت ابوالفضل علیه السلام نامگذاری كنند و از نوكران آن حضرت قرار دهند.
با این توسل، ناگاه درب بسته، خود بخود باز می شود و آنها به منزل می آیند و نوزاد با سلامتی متولد می گردد. [1] .
مادربزرگم، كه همسر فقید سعید، آیة الله حاج شیخ ابوتراب كلاردشتی بودند، نقل می كردند: زمانی كه موقع وضع حمل صبیه شان (كه مادر من باشد) فرامی رسد، به دنبال قابله می روند. وقتی همراه قابله به منزل برمی گردند، نیمه های شب بوده و با در بسته ی كوچه روبرو می شوند (آن زمانها مرسوم بود كه شبها در كوچه را می بستند و تا اذان صبح، به هیچ وجه باز نمی كردند).
ایشان فرمودند كه چون وضع اضطراری بود و هیچ راه علاجی به نظرشان نمی رسید، به حضرت ابوالفضل علیه السلام توسل پیدا كرده و عهد بسته بودند كه اگر این مانع برطرف شود، فرزندشان را به نام حضرت ابوالفضل علیه السلام نامگذاری كنند و از نوكران آن حضرت قرار دهند.
با این توسل، ناگاه درب بسته، خود بخود باز می شود و آنها به منزل می آیند و نوزاد با سلامتی متولد می گردد. [1] .
[1] چهره ي درخشان، ج 2، ص 400.